W ostatniej dekadzie zaobserwowano duże zainteresowanie specjalistów z dziedziny teorii układów liniowych klasą modeli, które są kombinacją logicznych przełączeń i różniczkowych lub różnicowych równań. Zainteresowanie to podyktowane jest przede wszystkim olbrzymią użytecznością takich modeli przy modelowaniu obiektów rzeczywistych. Użyteczność ta powoduje rosnące zapotrzebowanie na metody modelowania, analizy i zrozumienia układów o takiej strukturze.
Gwałtowny rozwój takich dziedzin, jak mechatronika, elektronika, układy optyczne i biotechnologia, wymusił stosowanie precyzyjnego pozycjonowania w zakresie od kilku do kilkunastu mikrometrów i dokładności rzędu kilku nanometrów. Urządzeniami, które pozwalają na uzyskanie takiej precyzji i dokładności są mikro-siłowniki piezoelektryczne, które pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego ulegają odkształceniom.
Corocznie na świecie w populacji dziecięcej rozpoznawanych jest około dwadzieścia tysięcy nowych przypadków cukrzycy typu 1 (type 1 diabetes, T1DM). Ponadto globalne dane potwierdzają roczny przyrost zapadalności na cukrzycę typu 1 w populacji pediatrycznej na poziomie 3%. Znamienny wzrost zapadalności obserwuje się nawet w populacjach, w których cukrzyca typu 1 nie była do tej pory chorobą częstą. W porównaniu do innych regionów Świata, największą liczbę chorych na T1DM oraz najwyższą zapadalność na to schorzenie wśród dzieci notuje się w Europie. Najwyższe na świecie wskaźniki zapadalności wśród dzieci poniżej 15 roku życia są w Finlandii (62,5/100 000/rok). Ostatnie dane dla tej populacji wykazały okres przyspieszonego wzrostu zapadalności na T1DM (do 2005) z możliwym następowym jej zahamowaniem do roku 2011. Wyniki te wskazują na potrzebę przeanalizowania trendów zapadalności na cukrzycę typu 1 w innych rejonach Europy.
